Oostende Sandwiched

Beste deelnemer aan het « Sandwiched«  project,

Dit zijn jullie portretten: Martine Vyvey, Lili Chong, Els Wuyts, Kathelijn Vervarcke, Siegfried Vynck, Toon Van Biervliet, Greg Dela, Freddy Derees, Willy Versluys, Ann Dumarey, Serge Feys, Eefje Devulder, Emma Plasschaert, Jacques Lanoye, Zozan Hoshi, Francis Kerckhof, Eva Cox, Ann Van den Berghe, Ugochi Koroma, Dominique Lubaki, Mich Porta, Iwein Scheer & Renée Lodewijckx, Ibrahim Osman, Imane Fasli, Gui Polspoel, Katia Belloy, Jan Hostyn, Ivan Cazaux en Tony Schockaert, William Sweetlove, Jean-Paul Robyns, Hubert Rubbens, Danny Vandekerckhove, Rosette Porta, Reginald Moreels, Racquel Bulleser, John Devos, Liliane Vandenbroucke, Michael Obasuyi.

Niet alle foto’s zijn definitief. Het staat ook nog niet vast welke portretten onder de Nieuwe Gaanderijen worden tentoongesteld, maar vast staat wel dat ze allemaal in dezelfde periode érgens zullen tentoongesteld worden: een deel in de Nieuwe Gaanderijen, een deel in galerie CAS in de Musinstraat vlakbij, eventueel nog een deel in Brasserie du Parc op het Marie-Joséplein of galerie Papillon in de Madridstraat. Zo zal Oostende overspoeld worden door sandwichmannen en -vrouwen!

Gelieve deze foto’s nog niet te delen op social media. De tentoonstelling loopt van begin augustus tot einde september 2022, dus de pers en de marketing hierrond starten pas begin juli. Iedere deelnemer ontvangt deze zomer zowieso een afdruk van zijn foto.

Hieronder vinden jullie de bijschriften per persoon (alfabetisch). Graag aanpassingen en verbeteringen doorgeven voor 15 mei 2022!

Vele groeten,

Bart
bart@bartramakers.com

laatst bijgewerkt op 30 april 2022

BIJSCHRIFTEN

Journaliste Katia Belloy ruilde Brussel in voor Oostende. Het was niet de liefde die haar naar de zee bracht, wel liep ze in Oostende de liefde tegen het opvallende lijf. Aan de zijde van echtgenoot Herr Seele maakt ze nu deel uit van het Oostendse ‘stadsdecor’. Toch staat ze liever aan de branding, haren in de wind, blik op zee. En gaan… [OK, 28/05]

Waar Racquel Bulleser komt, hangen aanstekelijke vibes in de lucht. Overdag is ze in de weer in een kinderopvang, daarnaast leeft ze zich uit door Zumba-lessen te geven en zo haar positieve uitstraling op anderen over te brengen. Het Duinenkerkje in Mariakerke met het omliggende landschap en de grazende schapen zijn voor haar een echt rustpunt in Oostende. [OK 1/5]

Eva Cox was al jaren verslingerd aan Oostende en literatuur, toen ze in de Wittenonnenstraat een piepklein tweedehandsboekenwinkeltje opende. Nu, enkele jaren later, laat zij met De Witte Zee op de Oosterhelling een frisse wind waaien in de boekhandelssector, met haar heel persoonlijke selectie nieuwe boeken en gelezen boeken. Eva is een van de velen met chronische pijn, maar put daar ook kracht uit. [OK, 13/4]

Kosmopolitische Oostendenaar Lili Chong is een bruggenbouwer in hart en nieren. Zij wil iedereen in Oostende een thuisgevoel geven ondanks afkomst, leeftijd en verschillen. Als projectcoördinator Mens en Maatschappij is zij sociaal-culturele duizendpoot, maar in de Tuinen van Stene komt zij tot rust. Ze gaat er regelmatig na school met zoontje Elon naar de geitjes/schaapjes/eendjes/koeien en kippen kijken, en haar liefde voor bloemen heeft zo er ook al op hem overgedragen. [OK 19/4]

DJ en producer Greg Dela deelt zijn enthousiasme en aanstekelijke energie in iedere set. Greg werkt heel hard om een unieke sound te creëren in alles wat hij doet, en om positivisme en optimisme uit te stralen.Hij groeide op in de Vuurtorenwijk; de omgeving van Fort Napoleon is zijn favoriete wandelbiotoop. Het is daar dat hij tot rust kan komen en nieuwe inspiratie kan voelen aanwaaien. [OK 9/5]

IJslandvisser Freddy Derees was destijds achttien dagen onafgebroken op zee. Na een dag rust en twee dagen werken in de vismijn vertrok hij weer voor zijn volgende IJslandvaart. In die omstandigheden was het moeilijk om een vrouw te houden, maar na zes huwelijken (waarvan twee met dezelfde dame) heeft hij vaste voet aan wal gekregen, al kan hij de zee niet missen: hij vaart nu nog quasi-dagelijks mee op de Crangon.

Op zoek naar kennis, gewrongen tussen woord en beeld – en dan rest me de rationele twijfel – wat weet ik? John Devos, geboren Oostendenaar met diepe maritieme wortels, ging Pythongewijs voor Something Completely Different. Was als historicus en kunsthistoricus decennia docent op de mooiste campus van België – kiest als vers-gepensioneerde voor een traject als lesgever, criticus, curator én beeldenmaker. Zijn locatie: de Halve Maan, in het beleg van Oostende (1600-04) opgeworpen om de haven te verdedigen, een van de oudste historische & natuur monumenten én door het verlies van het militair statuut ook één van de meest bedreigde.

Eefje Devulder draagt met haar Elevation DanceCademy haar passie voor dans over aan enthousiastelingen van 2 tot 65 jaar, en voert regelmatig voorstellingen op in de Kleine en de Grote Post. Dans is voor haar een manier om mensen te helpen evolueren, zowel als persoon als danser, door ze te helpen creatief los te laten en zichzelf te overstijgen. [OK 16/5, tekst op paneel donkerder?]

Ann Dumarey werd in 2020 verkozen tot Stadsfiguur. Zij werkt op de afdeling oncologie van het AZ Damiaan. Als geboren Oostendse heeft ze van jongs af aan een hechte band met de stad en de zee, maar het is vooral als drijvende kracht achter Oostende voor Anker (samen met haar man Hubert Rubbens) dat zij zeebenen heeft gekregen. [OK 9/5]

Imane Fasli studeert aan Athena. Het Koningspark met Japanse Tuin is voor haar een favoriete plek om tot rust te komen in Oostende.

Muzikant, cafébaas, muziekprogrammator en producer Serge Feys is een kind van Oostende en de zee. Hij herinnert zich hoe eind jaren ’70 de kleinkunst nog regeerde in het Vlaamse muzieklandschap, terwijl in Oostende al heel nieuwe muzikale paden werden bewandeld, vooral ook doordat de stad toen nog in dagelijkse verbinding stond met Londen. Serge was zelf als toetsenman deel van dat nieuwe geluid, ondermeer in TC Matic en andere projecten van Arno, maar verlegde ook als producer grenzen, tot op de dag van vandaag, onder meer voor de Dolfijntjes. [OK 29/05]

Burgerlijk ingenieur Zozan Hoshi arriveerde vier jaar geleden in Oostende met haar man Ahmad. Hun eerste jaar in Oostende was niet makkelijk, maar vrijwilligerswerk, onder meer in MuZee, hielp haar om het Nederlands machtig te worden. Ze vertolkte samen met haar man en 25 buurtbewoners uit de Vuurtorenwijk in 2019 de hoofdrol in de kortfilm Toetnoasteki!, die in première ging op het Filmfestival Oostende.

Jan Hostyn zet samen met zijn broer Walter en een team van 14 enthousiaste familieleden en beste vrienden, het werk verder van zijn vader Jerome, een marionettist uit het interbellum. Marionettentheater Kallemoeie brengt voorstellingen met authentieke houten draadpoppen, waarvan de oudste van 1928. De thema’s zijn vaak klassiek en de personages stammen uit de (lokale) folklore, maar de theaterstukken zijn verrassend creatief, eigenzinnig, actueel en vol knipoogjes naar de Oostendse actualiteit. [0K 28/4]

Meeuwen bestuderen is een “guilty pleasure” van mariene bioloog Francis Kerckhof. Bij zijn strandwandelingen en in zijn onderzoek stelt hij jaar na jaar vast dat, als gevolg van de globalisering en de klimaatverandering, de biodiversiteit in de Noordzee en vooral dan in de kustwateren snel en dramatisch verandert. Tot zijn verwondering beseffen overheden noch het grote publiek te weinig hoe sterk de natuur wel aangetast is, vaak zonder dat we het wisten, door de menselijke invloeden. [OK 5/4]

Ugochi Koroma is een uitbundige Athena-scholier. Oostende en België liggen haar na aan het hart, maar tegelijk kan ze niet wachten tot ze uit kan zeilen en de wereld op haar eigen manier kan veroveren.

Jacques Lanoye studeerde grafische technieken in Doornik en was voorbestemd om in zijn vaders voetsporen te treden als krantenuitgever. Toch baande hij zijn eigen weg. Na een loopbaan als antiquair in de Langestraat opende hij in 2014 Galerie Papillon met een duidelijke missie: het promoten van moderne kunst in Oostende.

De kunstwerken van Albert Lubaki waren de eerste Congolese schilderijen in België. Zijn kleinzoon Dominique, eveneens kunstenaar en “pourquoiïste”, organiseert rondleidingen in Oostende om het koloniale verleden onder de aandacht te houden. Hij heeft zijn appartement omgevormd in een Kongomuseum. Met de vzw Multi Mondo organiseert hij o.a. workshops “Afrikaanse voetbal maken” in zijn streven naar een wereld zonder armoede, racisme of discriminatie. [OK 16/05/2022]

Chirurg Reginald Moreels is mede-oprichter van de Belgische afdeling van Artsen zonder Grenzen. Hij is al decennia lang actief als chirurg in conflictgebieden, en spant zich in om in de stad Beni (Noord-Kivu, het noordoosten van de Democratische Republiek Congo), sinds jaren het toneel van conflicten en burgeroorlog, gratis en vrijwillig de bevolking te opereren en om er lokale chirurgen op te leiden. Zijn organisatie UNICHIR bouwt er op dit ogenblik een gespecialiseerd zorg- en opleidingscentrum voor chirurgie en verloskunde. [OK 1/5]

Oostende zal altijd ‘de sportstad’ van hordenloper Michael Obasuyi blijven, omdat hij er de atletiek heeft leren kennen dankzij juf Kaat van Leefschool De Vlieger en Hermesclub Oostende. De kers op de taart was zijn verkiezing tot sportman van het jaar 2020. Hij traint 11 keer per week in Gent, maar tot rust komt hij op het strand vlakbij zijn woonst in de Vuurtorenwijk.

Ibrahim Osman was 10 jaar lang kapitein op een Eritrese vissersboot, waar hij zeekomkommers en toeristen ving. 5 jaar geleden arriveerde hij in Oostende. Hij werkt in de Grote Post, FMDO, een bejaardentehuis, het Rode Kruis, 0.666 … en is zo overal een graaggeziene gast, die bovendien met de dag beter Ostêndsch spreekt. [OK 9/5]

Mevrouw Rosette Porta-Peeters, consul-generaal van Monaco, wijdde met haar echtgenoot rechter Felix Porta een belangrijk deel van haar leven aan de uitstraling van Oostende. Haar schoonvader Leo Porta smeedde als consul al enthousiast banden met Monaco sedert 1936. Na zijn overlijden werd Rosette door prins Rainier tot consul benoemd in 1984. Zij ontving prins Albert II in 2008 in Oostende, waarbij het borstbeeld van prinses Grace aan het Kursaal werd onthuld (beeldhouwster Josyanne Van Houtte). [OK, 13/4]

Emma Plasschaert is van jongs af aan bezeten door de zee, en werd in 2018 als eerste Belgische wereldkampioen zeilen in de Laser Radiaal. Ze reeg sindsdien de eretitels aan elkaar en werd op de Olympische Spelen te Tokio vierde. Als kind van de zee ligt een proper leefmilieu haar zeer nauw aan het hart, want overal ter wereld kwam ze in aanraking met de vervuiling van de oceanen. In 2019 vervoegde ze de UN-EU Beach clean-up campagne, de grootste klimaat aktie ooit in Oostende. [OK 26/4] [tekst op paneel donkerder?]

Brusselaar Gui Polspoel bracht tijdens zijn jeugdjaren de vakanties door in Middelkerke, en verhuisde twaalf jaar geleden deels uit jeugdnostalgie naar Oostende, Brussel-aan-zee. Voor hij aan zijn journalistieke loopbaan begon, studeerde hij ingenieur-architect bij onder meer P. Felix en J. Tanghe, de architecten van het (oud) zwembad, een typisch voorbeeld van de “Architecture Brut” (voltooid 1978). Samen met vzw DeMent ijvert hij voor het behoud van dit pareltje van moderne architectuur. [OK, 14/4]

Na haar studies aan de Militaire School en haar loopbaan in de Zeemacht wijdt commandant Mich Porta zich als een echte levensgenieter helemaal aan vrienden, reizen, kunst, haar kleinzoon… maar op één plek keert ze altijd terug: de strandcabine aan de Venetiaanse Gaanderijen, waar ze met haar man en een uitgebreide schare van vrienden en vriendinnen vrijwel iedere zonnige dag te vinden is. [OK, 13/4]

Jean-Paul Robyns heeft een bijzondere band met de Mercator: zijn vader Arsène werd erop getraind tijdens zijn studies aan de hogere zeevaartschool. Jean-Paul trad in zijn voetsporen, en na een goedgevulde carrière als admiraal en vleugeladjudant van de koning keerde hij terug naar de stad van zijn jeugd, waar hij op wandelafstand van het trainingsschip woont. Zijn motto? L’union fait la force: samen staan we sterk, in al onze diversiteit en verscheidenheid. [OK, 13/4]

Organisatorische duizendpoot en wereldverbeteraar Hubert Rubbens verdiende zijn sporen in de marine. Hij is verknocht aan schepen en zeilen en poseert hier bij de Nele, een replica van een Oostends vissersschip van 120 jaar geleden. Hubert is de bezieler van Oostende voor Anker, een groots maritiem evenement met meer dan 150 klassieke zeilschepen, sommige meer dan 100 jaar oud. [OK 9/5]

Iwein Scheer, naar eigen zeggen sluikboomplanter en “leverancier van luchtkastelen”, verruilde Brussel voor Oostende en nam in 1964 ’t Kroegske over, het laatste zacht anarchistische bastion van Oostende en de bakermat van de Paulusfeesten. Met de jaren zag hij de visserij en de marine plaats ruimen voor toerisme en cultuur. Met kunstenares Renée Lodewijckx bestiert hij nog steeds deze unieke bruine kroeg, kleurrijk beschilderd door cartoonisten van het Heistse humorfestival. [OK 1/5]

Geen betere plek om dit duo te portretteren dan de Nelson Mandelabrug in het Maria Hendrikapark. Tony Schockaert en Ivan Cazaux kleuren al heel hun leven buiten de lijntjes, ze zijn moeilijk in vakjes te proppen en net dat vinden ze fijn. Ze engageren zich graag in sociale projecten zoals FMDO vzw, die multiculturaliteit, integratie, diversiteit en een open levensvisie omarmt. Oostende heeft meer dan 130 nationaliteiten, daar gaan ze graag mee aan de slag, en daar delen ze graag hun levensvreugde mee! [OK 06/06]

Pop-art kunstenaar William Sweetlove is als geen ander begaan met het milieu. Hij ontwerpt al decennia Water Warriors, kleurrijke plastic of kunststof dieren met een waterfles, die ons in grote getalen moeten bijstaan tijdens de aankomende waterschaarste. Zijn kunst, vertegenwoordigd in galerijen en musea over de hele wereld, is een tegengif tegen overconsumptie en overproductie. Het is zijn ambitie om net als die andere Oostendse kunstenaar met Britse roots naast het Duinenkerkje ter aarde besteld te worden. [OK 9/5]

Toon Van Biervliet is niet weg te denken uit het sociaal-culturele jongerenleven in Oostende. Hij is één van de drijvende krachten achter jeugdhuis OHK, dat een tijdelijk onderkomen heeft gevonden in het Oud Zwembad, en organiseert er met aanstekelijk enthousiasme tentoonstellingen, evenementen en concerten. Verder creëert hij via uiteenlopende projecten ruimte voor jongeren om zichzelf te zijn en zich creatief uit te drukken. [OK, 19/4]

Ann Van den Berghe is een begrip in de haven van Oostende. Al meer dan 30 jaar werkt zij voor 0.62 Dini, een van de laatste garnaalvissers aan de Belgische kust, en verkoopt zij met een ongeëvenaard enthousiasme gernoazen en andere volledig ecologisch verantwoord gevangen schatten van de zee in de Vistrap. “Een beginneling kan ze pellen!”

Willy Versluys behoort tot een typisch Oostendse ondernemersfamilie – zijn grootvader bouwde nog Hotel du Parc. Zijn hart klopt voor alles wat scheepvaart en maritiem erfgoed is. Hij bergt, hij restaureert, hij neemt je mee op het garnalenvissersvaartuig Crangon (het eerste vaartuig erkend door Erfgoed Vlaanderen)… Eén van zijn lievelingsprojecten is de slipway voor het droogzetten van schepen, die hij in ere wil herstellen. [OK, 21/4] [tekst op paneel anders verwoorden?]

Kathelijn Vervarcke geeft in haar boeken een stem aan de mensen die geen stem hebben en haalt in haar theaterstukken vergeten heldinnen uit de rafelranden van de geschiedenis. Zij koos voor het Koninklijk Atheneum als decor omdat het gebouw geschiedenis uitademt, en is erg fier dat ze mag lesgeven op deze school. Kathelijn wil haar leerlingen leren dat literatuur altijd troost kan bieden: met een boek ben je nooit alleen. [OK]

Schilderen zit kunstenaar Siegfried Vynck in het bloed. Hij steekt zijn voorliefde voor graffiti niet onder stoelen of banken, maar manifesteerde zich in de loop der jaren meer en meer als een all-round artiest, die zowel vrij werk als opdrachten realiseert. Hij is één van de voortrekkers van het project “Memory of Water”, waaruit zijn streetartwerk “Schilderie vo de Visscherie” ontstond, een nostalgische kijk op de glorieuze Oostendse visserij van de voorbije eeuw. [aangepast 16/5]

Voormalig kapster én kunstenares Liliane Vandenbroucke woont in de Eufrasie Beernaertsstraat; het Leopoldpark is niet alleen voor haar, maar voor alle Oostendenaren “den hof”. Samen met haar man ijvert ze voor het plaatselijk erfgoed, zoals de beelden in het stadspark. Over haar favoriete beeld moet ze niet lang nadenken: “De Zee” van Georges Grard, beter bekend als de “Dikke Mathille”.

Eén van de rituelen die beeldhouwster Martine Vyvey koestert, is bij zonsopgang nabij het Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerkje in Mariakerke in de duinen te wandelen. In 2021 werd op de Churchillkaai haar beeld “Tot elke prijs” onthuld. De sculptuur is een monument als eerbetoon aan de vissers van Oostende en hun families die op 23 en 24 augustus 1887 in opstand kwamen tegen de gevestigde orde omwille van hun armoedige leefomstandigheden, met dodelijke slachtoffers als gevolg. [OK 30/4]

Els Wuyts is curator, onder meer van Triënnale Brugge 2021 en diverse andere projecten, zoals de tentoonstelling ‘een zee van tijd’ in Villa Les Zéphyrs in Westende. Samen met haar partner Yves Velter beheert ze ook het Oostendse initiatief Salon Blanc, waar ze regelmatig kunstenaars presenteren in een ongedwongen huiselijke setting. Daarnaast is er ruimte voor kunst, reflectie en dialoog met het programma van BILDNIS, een platform voor kunstliefhebbers om kennis, ervaring, interesse en fascinatie rond hedendaagse beeldende kunst uit te wisselen. [OK 23/04]